Córka Męki Jezusowej – Święta Gemma Galgani
Narodzona dla Nieba: 11 kwietnia 1903 r., w wieku 25 lat
Jej klucz do świętości: Powodem uznania świętości wcześnie zmarłej Gemmy Galgani stało się świadome, milczące przyjęcie cierpienia. Na początku swojej drogi, została w cudowny sposób uzdrowiona za sprawą Św. Gabriela od Matki Bożej Bolesnej, który podczas widzenia dał jej do ucałowania emblemat Męki i nazwał ją swoją Siostrą. Niedługo potem ukazał jej się Pan Jezus, który zaprosił ją do umiłowania cierpienia, gdyż jak powiedział: „Cierpienie bowiem uczy miłości”. Gemma przyjęła te słowa w pełni i zaczęła je w najdoskonalszy sposób realizować. Jezus ukrzyżowany pozwolił, aby dzieliła z Nim Jego cierpienia. W wigilię święta Serca Jezusowego, Gemma otrzymała dar stygmatów, które od tamtej pory pojawiały się w każdy czwartek około godziny 20.00 i znikały w piątek o 15.00. Jej zjednoczenie z cierpiącym Chrystusem było tak szczególne, że bez wahania mogłaby powiedzieć za św. Pawłem Apostołem: Jestem ukrzyżowana z Chrystusem i nie żyję już ja, ale żyje we mnie Chrystus. Swoje cierpienia ofiarowywała za zbawienie grzeszników, których tak bardzo umiłowała. Zmarła na gruźlicę, w wieku 25 lat.
Była ona w szczególny sposób związana z Ojcami Pasjonistami. Na ręce jednego z nich złożyła cztery śluby, właściwe zakonowi. Choć formalnie nie była Pasjonistką, to z pewnością „była nią sercem i najszczerszym pragnieniem”.
Powiedziała: „O Jezu, ja jestem owocem Twojej Męki, młodym pędem Twoich ran. O Jezu, poszukaj dla mnie miłości, bo nie mam jej więcej, ukradłeś mi serce. Mówisz mi zawsze, że kto cierpi, kocha, a krzyż dajesz temu, kogo kochasz. Ty traktujesz mnie tak, jak Ciebie traktował Twój Ojciec. Jezu, pozwól mi czerpać z Twojej Męki aż do ostatniej kropli. Udzielaj mi tego po trochu. Nie opuszczaj, o Jezu, tych biednych grzeszników. Jestem gotowa uczynić wszystko. Ty umarłeś na krzyżu, spraw, abym i ja tam umarła”
Powiedziano o Niej: „Święta Gemma Galgani przeżyła ze szczególną intensywnością, w małości i ukryciu, to dzieło pojednania człowieka z Bogiem poprzez uczestnictwo w Męce Chrystusa: nie przyczyniła się do tego poświęcając się wyjątkowym działaniom zewnętrznym, lecz poprzez całkowitą ofiarę z samej siebie. I Wam wszystkim, drogie Siostry, tutaj obecne, nie tylko Zakonnicom Pasjonistkom, ja dzisiaj chcę ponownie ”zaproponować jej przykład. Niech ona w Was wzbudzi z nieba coraz bardziej intensywną potrzebę ofiary z Was samych dla zbawienia ludzkości”. (Jan Paweł II)
Swoim orędownictwem szczególnie wspiera: Studentów i aptekarzy.
Jej atrybutem jest: Przedstawiana w czarnej sukience, która była jej codziennym strojem. Jej atrybutem jest krzyż, lilia i róża jako symbole czystości i dziewictwa; Anioł stróż (przez całe życie widziała swojego Anioła Stróża i z nim rozmawiała), emblemat pasjonistów czyli czarne serce z krzyżem i napisem „JESU XPI PASSIO” (Męka Jezusa Chrystusa)